Biblioteka Narodowa Finlandii
Budynek główny Biblioteki Narodowej Finlandii | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość |
Helsinki |
Wielkość zbiorów |
ponad 7,5 mln egz. |
Rodzaje zbiorów |
książki, periodyki, mikrofilmy, multimedia, akcydensy, rękopisy i in. |
Położenie na mapie Finlandii | |
60°10′13″N 24°57′01″E/60,170278 24,950278 | |
Strona internetowa |
Biblioteka Narodowa Finlandii (fiń. Kansalliskirjasto) – fińska biblioteka narodowa, znajdująca się w Helsinkach. Od 2006 jest częścią Uniwersytetu Helsińskiego.
Funkcjonowanie i zbiory
[edytuj | edytuj kod]Biblioteka Narodowa jest zarazem Biblioteką Uniwersytetu Helsińskiego, jest więc prowadzona oraz finansowana przez ten uniwersytet. Jak każda biblioteka w Finlandii jest zarządzana i sponsorowana przez swoje organizacje, które decydują o budżecie, działalności oraz o panujących w niej zasadach[1]. Według fińskiego prawa Bibliotece Narodowej przysługuje pięć egzemplarzy obowiązkowych wszystkich materiałów drukowanych w Finlandii. Oprócz druków, zapisów dźwięku, mikrofilmów Biblioteka archiwizuje wybrane strony www (od ostatniej dekady), treści z Twittera i wybrane filmy z YouTube[2]. W 1981 przyznano jej egzemplarz obowiązkowy nagrań dźwiękowych, a w 2008 weszło w życie analogiczne prawo dotyczące publikacji elektronicznych[3].
Zbiory Biblioteki Narodowej Finlandii liczą 3 mln książek i czasopism, 685 000 mikrofilmów i mikrofiszek oraz ponad 4 mln jednostek innych rodzajów zbiorów (rękopisów, muzykaliów, dokumentów życia społecznego, map) – łącznie 7 685 000 woluminów[4]. Zbiory cyfrowe BNF obejmują 5,4 mln stron czasopism, 3,2 mln stron gazet, 129 400 stron dokumentów życia społecznego[2]. Większość kolekcji Biblioteki znajduje się w Kirjaluola („Jaskini książek”), podziemnym bunkrze o kubaturze 57 600 m³, wydrążonym w litej skale pod biblioteką[5].
Główne jednostki organizacyjne
[edytuj | edytuj kod]- Biblioteka Naukowa (ang. Research Library), odpowiedzialna m.in. za organizację wydarzeń kulturalnych (wystaw, koncertów), konferencji naukowych, seminariów i warsztatów. To ona gromadzi i udostępnia zbiory oraz opracowuje i przetwarza dane o zasobach piśmiennictwa narodowego.
- Centrum konserwacji i digitalizacji (ang. Center for Preservation and Digitisation), które odpowiada za politykę konserwacji oraz politykę digitalizacji Biblioteki Narodowej.
- Usługi sieciowe Biblioteki Narodowej (ang. Library Network Service), koordynujące biblioteczne usługi sieciowe w całym kraju. Wszystkie fińskie biblioteki współpracują na bieżąco z BNF[4].
Katalog i bazy danych dostępne online
[edytuj | edytuj kod]- HELKA jest to katalog, który zawiera informacje o książkach, wydawnictwach ciągłych, artykułach, materiałach archiwalnych, dokumentach dźwiękowych, drukach muzycznych, mapach, rękopisach i plikach komputerowych Biblioteki. W katalogu można wyszukiwać dane w trzech językach: fińskim, szwedzkim oraz angielskim.
Bazy danych:
- Fennica – Bibliografia Narodowa Finlandii
- Arto – Bibliograficzna Baza Czasopism Fińskich
- Viola – Dyskografia Narodowa i Bibliografia Narodowa Nut
- Linda – Wspólny Katalog Fińskich Bibliotek Uniwersyteckich[4].
Galeria zdjęć
[edytuj | edytuj kod]-
Wnętrze Biblioteki Narodowej Finlandii
-
Czytelnia Kansalliskirjasto
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ A. Nowakowska. Sieć bibliotek w Finlandii. „Bibliotekarz Zachodniopomorski”. 3, s. 54–59, 2007. (pol.).
- ↑ a b Polityka kształtowania zbiorów w Bibliotece Narodowej Finlandii: lata 2016–2020 [online], Bibliografia Analityczna Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej [dostęp 2017-12-11] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-10] (pol.).
- ↑ Iwona Pugacewicz, Dorota Grabowska. Biblioteczna różnorodność z fińskiej perspektywy. „Poradnik Bibliotekarza”. 10, s. 18–23, 2007. (pol.).
- ↑ a b c Sylwia Mądro: Analiza porównawcza fińskiej Biblioteki Narodowej (Biblioteki Uniwersytetu w Helsinkach) oraz polskiej Biblioteki Narodowej. Niepublikowana praca seminaryjna, 2012. (pol.).
- ↑ National Library of Finland, Helsinki [online], CruiseBe [dostęp 2017-12-11] (ang.).